Do wyboru jest rozliczanie się za pomocą ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – jest to stawka na poziomie 8,5% oraz rozliczanie na zasadach ogólnych- stawki w wielkości 18% i 32%. Sposób rozliczania wybiera się przed wszczęciem najmu mieszkania i nie jest ona już na stałe, bowiem można go zmienić przed początkiem następnego roku podatkowego.
Przy podatku na regułach ogólnych płacimy podatek od dochodu, więc różnicy między rzeczywiście uzyskanym przychodem z najmu a kosztami jego uzyskania. Należy pamiętać o tym, że by wszystkie nasze wydatki mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów powinny być one udokumentowane. W tym wypadku również sami rachujemy miesięczną zaliczkę za podatek i wpłacamy ją do odpowiedniego urzędu skarbowego w terminie do 20 dni każdego miesiąca za miesiąc uprzedni. Zaliczka na podatek od najmu w takiej postaci nie musi być zgłaszana naczelnikowi urzędu skarbowego, ponieważ jest to pierwszorzędna forma opodatkowania. Gdy nie będziemy się rozliczać z tytułu wynajmu mieszkania to czekają nas konsekwencje karno-skarbowe, które ustala przepis Kodeksu karnego skarbowego – sprawdź http://www.ztax.pl.
Równocześnie jeden jak i drugi podatek za wynajem ma swoje wady i zalety. Jeżeli chodzi o opodatkowanie ryczałtowe to, pomimo iż jest ono niezłożone i stosunkowo nieduże, nie zawsze jest bardzo dobrym sposobem opodatkowania. Otóż stawka 8,5% pozostaje wyłącznie do sumy 4000 euro i od nadwyżki powyżej tej kwoty ryczałt jest już znacznie wyższy i wynosi 20%. Warto samemu bardzo wnikliwie poczytać na temat tego typu opodatkowania wpisując w przeglądarkę internetową „wynajem mieszkania podatki”.
Jeżeli chodzi o opodatkowanie na zasadach ogólnych to tu można odpisać koszta pozyskania dochodu takie jak na przykład: amortyzacja mieszkania, koszty na wyposażenie i meble, wynagrodzenie pośrednika czy też podatek od nieruchomości. Podatek ten jest odpowiedni głównie dla osób, które w ostatnim czasie poniosły koszty między innymi związane z remontem – ważny link.